Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1990 και μεγάλωσα στο Νέο Ψυχικό. Απαράδεκτος στο ποδόσφαιρο αλλά καλός με τις λέξεις δυσκολεύτηκα να βρω ισορροπίες αφού το πρώτο το έβλεπαν όλοι ενώ το δεύτερο το έκρυβα — συχνά είναι πιο εύκολο να κρύβεις τις δυνάμεις παρά τις αδυναμίες σου. Παράλληλα, ονειρευόμουν πως θα γίνω φυσικός γιατί ο κόσμος έμοιαζε πολύ ενδιαφέρων για να μένει ανεξήγητος· ο κόσμος ήταν περίπλοκος, εγώ περίεργος κι έτσι ταιριάξαμε οι δυο μας. 

Το 2013 αποφοίτησα με άριστα απ’ τη σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ. Είχα μπει για να γίνω φυσικός, αλλά βγήκα μαθηματικός, με εξειδίκευση στην μηχανική. Το σχέδιο της ζωής μου πήρε μια ανέλπιστη τροπή, όπως παθαίνει κάθε σχέδιο που νομίζει ότι μπορεί να κοιτάξει το μέλλον κατάματα. Φυσικώς…

Έναν χρόνο αργότερα ξεκίνησα διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστημίου του Strathclyde, στην Σκοτία. Υπολογιστική προσομοίωση ιατρικών εμφυτευμάτων για ανευρύσματα κοιλιακής αορτής… τρέχα γύρευε, στην καθομιλουμένη. Το δια ταύτα της ζωής μου ήταν ετούτο: Όλα ήταν υπέροχα εκτός απ’ τον καιρό (η Γλασκώβη έχει 1216 ώρες ετήσιας ηλιοφάνειας, όταν η Αθήνα έχει 2773, but who’s counting?).

Το 2018 έγινα διδάκτωρ κι εργάστηκα για λίγα χρόνια ως μεταδιδακτορικός ερευνητής καρδιαγγειακών μοσχευμάτων, ενώ από το 2022 δουλεύω ως Data Analyst στην Αγγλία, και η ελπίδα για έναν φωτεινότερο τόπο μ’ ακολουθεί. 

Δίπλα στην επιστήμη όμως, όλα αυτά τα χρόνια, ερχόταν πάντα και η τέχνη, η μεγάλη αγάπη, ο τρόπος να σκάβω μέσα μου ώστε να ανακαλύπτω τι υπάρχει εκεί έξω. Παλιά ζωγράφιζα, τώρα χορεύω αργεντίνικο τάνγκο, ποτέ όμως δεν έπαψα να ασχολούμαι με την γραφή.

Παιδικά παραμύθια από τα μικράτα μου, στιχάκια, σχεδιάσματα μυθιστορημάτων, ποιήματα, το πρώτο ολοκληρωμένο μυθιστόρημα, πιο αξιόλογα ποιήματα… η μια δημιουργία διαδεχόταν την άλλη, εγώ τελείωνα το σχολείο και κάπου εκεί αποφάσισα πως μπορούσα ν’ αρχίσω να μοιράζομαι την τέχνη μου, βλ. να εκτίθεμαι. 

Δημοσίευσα σε ηλεκτρονικά περιοδικά ποίησης, διακρίθηκα στους 27ους Δελφικούς Αγώνες ποίησης (2012), συμμετείχα σε σεμινάρια δημιουργικής γραφής και τέλος πάντων άρχισα να βρίσκω τα πατήματά μου — ένας κομψός τρόπος να πει κανείς: έμαθα να παραπατάω με αυτοπεποίθηση.

Προτού κλείσω τα 25, κυκλοφόρησε το πρώτο μου βιβλίο για παιδιά, Η σούπα της σοφίας (Μεταίχμιο, 2015) και λίγα χρόνια αργότερα το Όνειρο Χριστουγέννων (Μάρτης, 2019). Το πρώτο μου ιστορικό μυθιστόρημα, Η γκιλοτίνα του Ναυπλίου (Κέδρος, 2020), βρέθηκε στην δίνη του Covid, αλλά επιβίωσε. Έκτοτε, ακολούθησε Το μαγικό χωράφι (Μάρτης, 2022), Ο θυριδοποιός (Κέδρος, 2023) και Αν είχαν κι άλλοι τέτοιο κιάλι (Μεταίχμιο, 2024). Πίσω τους, παίρνουν ήδη σειρά τα επόμενα κείμενα καθώς συνεχίζω να γράφω παιδικά βιβλία, μυθιστορήματα, στίχους τραγουδιών και spoken word ποίηση, τόσο στα ελληνικά όσο (προσφάτως) και στα αγγλικά. Μείνετε συντονισμένοι… ​

______________________________

Ένας αστικός θρύλος λέει πως όταν η βασίλισσα Βικτώρια διάβασε την Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων, ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με το κείμενο που ζήτησε από τον συγγραφέα του να μην παραλείψει να της στείλει το επόμενο βιβλίο που θα έγραφε. Ο Λούις Κάρολ, όμως, εκτός από παραμυθάς ήταν και μαθηματικός. Το αποτέλεσμα; Το υπογεγραμμένο αντίτυπο που απέστειλε στην Μεγαλειοτάτη ήταν ένα εκτενέστατο δοκίμιο άλγεβρας!

Για όσους θέλουν να πάρουν μια γεύση από τα συναισθήματα της βασίλισσας, μπορούν να χαζέψουν μέρος του επιστημονικού έργου του υποφαινόμενου:

Evaluation of a New Approach for Modeling Full Ring Stent Bundles with the Inclusion of Manufacturing Strains

A Methodology to Quantify the Geometrical Complexity of the Abdominal Aortic Aneurysm

Analysing The Cross-Section of The Abdominal Aortic Aneurysm Neck and Its Effects on Stent Deployment

Efficiently Simulating an Endograft Deployment: A Methodology for Detailed CFD Analyses